17 Nisan 1940’ta kurulan ve Türkiye’nin en başarılı öğrencilerini yetiştiren Düziçi Köy Enstitüsü, bugün adeta bir hayalet kampüse dönüşmüş durumda. Bakımsız binaları, yıkılmış duvarları ve iç acıtan görüntüsüyle eski mezunların gözlerini yaşartıyor. Hatta öyle ki, kampüsün bakımsız bahçesinde otlar büyümüş diye keçiler otlatılıyor.
Bir Dönemin Eğitim Devi, Şimdi Harabe
Cumhuriyet’in en önemli eğitim projelerinden biri olan Köy Enstitüleri, kırsal kalkınma ve nitelikli öğretmen yetiştirme hedefiyle kurulmuştu. Düziçi Köy Enstitüsü de bu dönemin en parlak okullarından biriydi. Ancak bugün, tarihi binaları çürümeye terk edilmiş, pencereleri kırık, duvarları sprey boyayla yazılarla dolu halde. Ahşap malzeme kullanılan çatılar parçalanmış durumda.
Eski mezunlar, yıllar sonra geldikleri okullarının bu halini görünce derin bir üzüntü yaşıyor. "Buralar bizim hayatımızın dönüm noktalarıydı. Her sınıfta, her adımda anılarımız canlanıyor. Emek emek yaptığımız bu yerlerin bu halde olması bizi çok üzüyor" diyorlar.
Kampüste Keçiler Geziyor, Tarih Yok Oluyor
Kampüsün içler acısı durumu, sadece binalarla sınırlı değil. Bahçe o kadar bakımsız ki, otların arasında keçiler dolaşıyor. Tarihi bir eğitim mirasının bu şekilde korunmasız bırakılması, bu okulda eğitim almış kişilerin ve tarihe değer veren kişileri üzüyor.
